rakoun in santicas

go to hell 2013, umarım bir daha karşılaşmayız hayatımın en kötü yılıydın, Allah düşmanımın başına bile vermesin böyle bir yıl. bu yıl bir arkadaş bir babaanne ve bir hayal kaybettim beraberinde yüzlerce saçımla birlikte. ve bir yıl kaybettim. Hayallerimle birlikte planlarımı kaybettim. boşluk kazandım bok gibi bir boşluk. en zoru boşluk yaratması. en zor olan en boktan şeyi kazandım. sanırım hep benimle olan şansımıda kaybettim. bir daha hiç beni desteklemeyec sanırım hayat. gidişini kutlamak bile istemiyorum. Lanet yıl. ama bit artık 2013, ve böyle geleceksen hiç gelme 2014

depresifleşmek istemem ama zorla depreştiriyorlar. Gelenlerden olduğumuzu anlamadılar, bizde gidenlerden olduk.

"Gözlerimi açamıyordum. Daimi terklerde zordur bu tür şeyler. Göz açamazsın, adım atamazsın, el uzatamazsın, ağız açamazsın. Sabırlı olmazsan, kalan son mana ipliklerine dolanır, arka üstü tekrar hayata düşersin. Rakıyı dikip uyumak en iyisidir. Bunu bir önceki terkten biliyordum. Ben Özge (Yusuf), rakıyı da dikemedim, uykuya da dalamadım. Çünkü yalnız değildim."

yine aklıma geldi de, insanlar çıkar bir gün hayatından hiç beklemediğin zamanlarda, sonra birden dönüveririler, bazense hiç dönemzler ve gitmek için bir neden söylemezler insanlar bencildir, kendilerini düşünürler ve çıkıverirler bir gün hayatından. ------------------------------------------------------------------- bazı insnalar vardır  birde ne kadar uğraşırsan uğraş çıkmazlar hayatından, bilirler muhtemelen bir gün yanlız kalacagını. senin bencilliğini kabullenir beklerler onlara dönmeni. komiktir dönersin gerçekten onlara, yüzün yerde, sen başka bencil insanlar gibi olursun am aonlar olmazlar neyseki çıkmayan insanlar var hayatımızdan.

birde gidiyorum gençler. son kararımı verdim yetişirse eylüle yetişmezse kasımda terki diyar eyleme kararı aldım. ankara artık çok gelemye başlamıştı. kalsaydım bu işle ugraşamayacaktım daha fazla yapmak istediğim çok fazla şey var ankarada. Eee bende en yapıyorum bu yapmak istediklerimi burda bırakıp işime yogunlaşıyorum. şu günlerde fazlaca fark ettiğim üzere işimle bütünleşmişim zaten. üniversite bakarken bütün hocaları nerdne mezun nerelere gitmişler son makaleleri nerde yayınlanmış diye baktıysam. ben azda olsa olmşumdur bence. birde şöyle irşey var kalsam bir lisans daha patlatırdım veterinerlik yada zoolojiden. iyice zorlardım kendimi doktorayla birlikte ikinci lisansıda bitiridim. Ama çok dağılırıdım. artık ikinci keyfi üniversite hayalimi dönünceye saklıyoru. umarım o zmana kadar unutmamış olurum sınva konularını ve lise bilgilerimi. yani neymiş 2019-2020 yılında öss yada o zman adı her ne olursa ona girilip canlılarla ilgili bir bilim okunmalı. Yapılabilecek araştırmaları, d

ne boktan bir zaman bu tercih zamanı. kendi tercihlerimde bu kadar zorlanmamıştım. Nasıl olsa gideceğim okul belli diye sallamıştım tercihleri öylesine ama hayatın küçük bir oyunuyla gideceğim eyre değil kilometrelerce ötesine gittim. ve sanırım iyide yaptım. ben yapmadım aslında kader dedikleri böyle birşey, sen birşey yapmadığında birşeyler oluyorsa kader oluyor o sanırım. Şimdi biricik kardeşimin tercih zamanı, gönül hem istiyor ki gelsin odtüde okusun hem istiyor ki, odtü de okuyacaksa iyi bir bölümde okusun. ama tabi kader yine olacagına varacak ben yada biz ne kadar birşeyleri istesekde. :) sanırım hiç ummadığım sessiz kuzen odtüye gelecek. Ne mutlu ki biizm aileden biri daha odtüye gelecek ve bu güzel okulda eğitim alacak :D okulu fazla seviyorum belki ama onsuz da düşünemiyorum hayatımı.

bu arada üstteki resmi ben yaptım :D sanırım sadece iyi olduğum şeyleri yapmak da problemim var illaki yapamadıklarımı yapmaya çalışmak gibi kendime eziyet etmek gibi. neyse şu doktora türkiye de olursa bekle beni ikinci lisans :)

bu iki günde bazı şeylerin farkına vardım ilk olarak, insan psikolojisi ne kadar ilginç, dün durup durup ağlarken kendime gelemezken, insanlarla iki kelime laf edemeyecek durumdayken ve ciddi anlamda sürekli yaşlı gözlerle dolaşırken. bugün o duruma beni sokan olaylardan biriyle yüzleşip hiç sızlanmadan işimi yapmaya çalışıyorum. ve hiç ağlayasım yok, oysa ki dün bu düşünceden ve duygudan hiç kurtulamayacakmışım gibiydi. ağlayarak uyumuş ağlayarak yemek yemiştim daha dogrusu bir kısmını hatırlamıyorum bile o kdar karanlıktaydı ki duygularım ulaşmam imkansızdı. ama bugünherkes dışarda gezer dolaşırken ben hiç şikayet etmedne odamda işlerimi yapabiliyorum, çünkü yapmassam neler yaşayacagımı biliyorum sanırım. bir kere daha hayatımda böyle olmuştum tam bir saat yürümek zorunda kalmıştım ağlaya ağlaya kendime gelebilmek için, neyseki yagmur yagmıştıda fark edilmemişti o zaman agladıgım. o zaman ki şimdikinde daha agırdı sanırım yada ilk oldugu için öyleydi. belki de bu durumların komik

şimdi gençler bu ubuntu illeitnin sonunda gece 3 de de olsa problemini çözmüş bulunuyorum sadece bir $ işareti yüzünden bir buçuk saattir ugraşıyorum. ilk olarak eğer şu hataları alıyorsanız ve hiçbir komutunuz çalışmıyorsa mesela ls, cd, nano, make, sudo etc. muhtemelen bashrc dosyasında bir yolu yanlış tanımlamışsınızdır. oynamayın o dosyalarla desemde oynamak zorunda oldugunuzu biliyorum. peki burda benim yaptığım hata şuydu export PATH =/home/oa/rw_current/bin yazıp execute ettim buda bilgisayarın bin dosyalarında karışmaya enden oldu. dogru olansa şöyle yazmakmış : export PATH=$PATH: /home/oa/.....     burada ki önemli nokta $ve ikinci path in tanımı. tabi bunu nasıl düzelteceksini hiçbir dosyanbın içine girmenize izin vermiyoır root da olamıyorsunuz. o zaman herhangi bir düzenleyiciyle .bashrc dosyasını açıyorsunuz ve bu yazdığınız komutu düzeltiyorsunuz. ben alışkın oldugumdan düzenleyici olarak emacs23 kullanıyorum ama tab ibaşka programlarda kullanılabilir. eğer Pa

bazen dünya benim etrafımda dönsün istiyorum. ne var ki dönse neden olmasın yani, birşeyde benim etrafımda dönsün birşeyde beni takip etsin istiyorum çok birşeymi bu istediğim ? benim dünyam değil mi ? ben var oldukça var olmayacak mı ? ben yok oldugumda benim için o da yok olmayacakmı o zaman ne farkımız var birbirmizden, o benim etrafımda dönsün artık ! ben çok yoruldum dünyanın hızını yakalamaya çalışmaktan. belki ben durursam o gelir yavaş yavaş bana.

bir kız var biliyorum benim gibi gülen 32 dişini gösteren ama benden daha uygun davranan. var biliyorum ama kim bulamıyorum. belki de benim gülüşlerimi çalan biri var hissediyorum, artık gülmedikçe anlıyorum biri var benim mutlulugumu alan çalan değil alan. muhtemelen ben çok önem vermeyince ona kaçtı mutlulugum ve gülüşlerim var biliyorum benim yerime gülen biri var.

bir kış akşamı can sıkıntısıyla bilgisayarın başına oturdum ama çok sıkılmıştım artık. hafta sonuydu büyük ihtimalle ve ben yurttan dışarıya çıkmamıştım. oda arkadaşım bir mühendislik öğrencisi olduğu için staj yapacak yer arıyordu internetten firmalara bakıyordu. bende ne yapsam diye bakınırken bakayım dedim belki bende yaz için staj filan bulurum. zorunlu stajım yokdu temel bilim okuduğum için. ve google amcaya intern in physics, summer intern physics gibi key wordler yazarak aramaya başladım. tabi ki bir staj bulamadım bana uygun zaten daha 2. sınıftaydım pek bir fizik bildiğimde söylenemezdi. staj bulamadım ama yaz okulu buldum bir sürü o zamana kadar uluslar arası yaz okullarından haberim yok. çok da ilgili ve başarılı bir öğrenci değilim zaten daha beni çok çeken bir alan bulamamışım fizikde herşey soyut. neyse baktım bir sürü yaz okulu var baktım başvuru koşullarında birşey yok gibi. neden başvurmayayım diyip o akşam 3 tane yaz okuluna başvurdum cv mi gönderdim mailler attım ve

bedavacı gibi gözüksem de öyle değil gençler, verdiği hediyeler baya iyi bir de bir sonra ki yazı da nasıl kullanılacağını göstermiş :D :D bildiğiniz gibi makyaj kursu öncesi hazırlamak lazım bu alet edavatları . neyse kısaca çekiliş var katılmak isterseniz buyrun şurdan  http://www.sherfinka.com/2013/03/cekilis-dunya-kadnlar-gunu-hediyelerim.html ps: off course katılmayarak benim kazanma şansımı arttırırsınız :D :D

kötü bir şaka olmalı diyorum bazen yıllar önce zorla hatırladığım tarihin şimdi sürekli gözüme girmesi. o zaman bu tarihi unuturken yada oha bugün o gün derken şimdi tarihi sorulduğu an hatırlamam. ceza da olabilir tabi sen çektirdin,umursamazdın bende sana bunları hatırlatmak için şimdi hatırlatıyorum sana herşeyi diye. neyse bundan 3 yıl önce başladı ve bir buçuk yıl önce bitti. bitmese yapılan planlara göre şimdi çok farklıydı hayatlarımız belki de sadece benim hayatım. yada ben öyle düşünmüştüm. belki de hiç farklı değildi hayatlarımız. üzgünmüyüm değilim bir buçuk yıl önce üzgünmüydüm, bilmem belki daha çok sinirliydim. kimsenin hakkı olmadıgını düşünüyordum o kadar anıyla bir insanı yalnız bırakmaya, ölmüyordun sonuçta. belki de ölüyordun, bilmem hiç anlamadım belki de ben. ölseydi dua okurudum, şimdiyse... en kötüsü belki de bu durum. yıllar sonra nereden aklıma geldi de yazdım dimi. bende bilmiyorum. arada beddua ediyorum, sanırım tutuyor. beddualarım kimseye değil ama kendim

yapılacak işler üstüme geldikçe bne eski fotograflara anılara bakıyroum, eski resimleri karıştırıyorum. düzenlenmesi gereken yaızlar durdukça önümde ben üstlerinde yemek yiyorum yokmuş gibi yapıyorum. ben bazı şeyleri yok sayıyorum bazı şeylerin mevcudiyetini sınıyorum. ama olmuyor,i yapılmıyor bu işler. çok fazla şey var üzerime gelen. bir kararı almam haftalar sürerken bir cümle yazı yazmam bir ügnümü alıyor. teze bir denklem eklemek için tam bir saat denkeleme bakıyorum. baktıkça kendinden eklenir gibi. bazı şeyler çok zor geliyor özellik hfatasonlarında. özellikle zamnım kalmadığın özellikle yapmak istemediğimde.

evet hep memurum ben der dururum ve sabah erken kalkılacak derim hep. ama artık bu olayı abarttım her sabah 6:30 da kendiliğimden uyanıp çalışmaya başlamam, bana acaba ben Çin'de mi memurum dedirtiyor. akşam işten çıkmamda genelde 7 yi bulduguna göre gerçekten kendimi çin şartlarına hazırladım sanırım. gerçi kalkıyorsam hiç söylenmeden bir nedeni var. o tez 2 ay içinde yazılacak ve kendime veridğim söz tutulacak bir daha eskisi gibi asosyalleşilmeyecek. o yoga dans ve sis e devam edilecek hatta çince derslerine de gidilip upper seviyeye geçilecek tez bitince bir ay çince eşliğinde dinlenip HSK sınavına girilecek ve unutulmadan o çince dil belgesi alınacak. tabi bu arada asistanlık işleride devam edecek. asistanlık demişken, az dahi olsa bir isim yaptım sanırım bölümde bu dönem diğer asistanlar şu nasıl anlatılıyor fln diye sormaya geliyorlar ki bu iyi birşey. özge yani ben hatırlarım, geçen yıl böyle olaylar pek yaşanmazdı. neyse eski asistanım tabi artık. :) birde çok iyi oldu

bir misafirliğe gitsem, bana temiz bir yatak yapsalar; her şeyi, adımı bile unutup uyusam... kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa, kekikli zeytinli bi' kahvaltı hazırlasalar, nerde olduğumu hatırlamasam hatta adımı bile unutsam... Meliih Cevdet Anday

            yapay yagmur sesinde (  Rainy Mood  ) yapay mutluluklar ve gerçek olduğunu kanıtlamaya çalışan bir insan.     iz bırakmaya çalışan...

Tanrı pan'ın oğlu ve okçuluğu ilk icat eden Crosus ailesinden gelen yay burcunun tabiki düzgün bir ilişki yürütmesi kolay değildi. yarı insan yarı canavar olan sembolü, insanlarda da sıkça görülen bir özelliğine dönüşmüştü. bir yandanda hera ya aşık olan başka bir tanrının heranın görüntüsüyle sevişmesi sonucu ortaya çıkmış yarı hayali yarı gerçek olmakla cezalandırılmış bir burçtu yay burcu. bunca zorlukla yüzleşmenin verdiği etkileri sonuna kadar üzerimde taşıdığıma inandığım için ufak bir uyum araştırması yaptım. şimdi biraz okuyanlar bu konuda bilirler yay burcu ve X burcu diye baktığınız tüm yorumlarda yürümez hacı bu ilişki zorlamayın şansınızı, yazısını okursunuz sürekli. birde yay burcunun aldatmaya yada kandırmaya çok müsait olduğundan bahseder, sadakat duygusu olmadığı içinde bir çok burçla anlaşamaz. Ama ben yılmadım ve derin bir araştırma yaptım kimle ne olur diye, e tabi daha ne kadar gözümüzü burçlara kapatıp seçim yapabiliriz ki ? artık zaman daraldı, nokta atış seçi

nerde kaybediyorum ben onu buldum ne zamandır arıyordum. emek sarf ettiğim birşeyden vazgeçemiyorum. mesela bugün biraz bekledim emek sarf ettim diye o kadar zaman sıhhıye dolmuşu bekledim onu beklediğim süre çinde kızılaya yürüyüp eve gelirdim. sonra o kadar başladım emek sarf ettim diyip bölümü bitirdim. oysaki bırak bir yerinde istemiyorsan değilmi boşa gitmesin mantığının bir sonucuyum resmen. aman boşa gitmesin emek harcandı aman bunu bulamayanlarda var diye diye nerelere geldim neleri yaptım neleri öğrendim nelere katlandım. ben bile şimdi bunları isteyerekmi yaptım boşa gitmesin diye mi yaptım bilmiyorum. o kadar öğrendim boşa gitmesin diye master yapmamamı yanayım. o kadar master yaptım birde afillisinden doktora yapayım diye düşünmememi ? bende bilemyiorum. ama sanırım bir sonraki adımım o kdar öğrendim boşa gitmesin şu çinceyi kullnamak için çine yerleşeyim olacak. yada o kadar anime izledim karate öğrendim gidip japonyada yaşayayım. yada o kadar ayrıldım bari bir işe yarasın

bir varmış bir yokmuş bir gün bok böceği er adam aramaya karar vermiş artık evlenmek istiyormuş. Neyse gel zaman git zaman düşmüş yollara. ilk olarak bir çobanla karşılaşmış çoban nereye gidersin böyle bok böcüğü demiş, bok böcüğü kızmış sen bana bok böcüğü diyemezsin demiş, tamam demiş çoban ne diyeyim, saçı uzun sellen kadın kendi küççük hükmü büyük gelin kadın diyeceksin demiş. tamam demiş çoban söyle bakalım saçı uzun sellen kadın kendi küççük hükmü büyük gelin kadın nereye gidersin demiş. bok böcüğü de er adam ararım demiş. çoban ben olurum senin erin demiş, dur bakalım demiş bok böcüğü beni neyle döversin evlenirsek, çoban bakınmış etrafına seni sopamla döverim demiş. olmaz demiş bok böcüğü o sopa çok büyük ben dayanamam ona demiş, ve yoluna devam etmiş. derken dere tepe düz gitmiş bir arpa boyu yol gitmiş, bokböcüğü fare ye rastlamış fare nereye gidersin bok böcüğü demiş. bok böcüğü yine kızmış bok böcüğü değil saçı uzun sellen kadın kendi küççük hükmü büyük gelin kadın diyeceks