pişmanım.
napçam ben ya düşündükçe çıldırcak gibi oluyorum. aldığım dersler işe yarıcakmı nereye gitcem gitcemmi gidebilcemmi sonra durup durup neden başvuru yapmadığımı düşünüp kendime dahabi kızıyorum. ya böyle mal bir insan olablrmi geleceğini erteleyen :S sinir oluyorum kendime hiç affetmeyebilirim kendimi master başvurularını yapmadığım için. kabul edilebilirdim çünkü sanki edilirmişim gibi geliyo yani. neyse artık bunlar geçti ileriye bakmamız lazım diyorum ama abakacak bi yer göremiyorum yine şu aralar gelecek çok karanlık yani feci karanllık bile değil ne olduğu belirsiz boşluk gibi. varsa tabi öyle birşey. umarım alternatif evrende yaşayan özge daha dogru aseçimler yapmıştır. eninde sonunda bişeylerden vazgeçmem gerektiğini biliyordum, ama vazgeçetiğim şeylerin bu kadar acı vermesi unexpected situation oldu resmen. bi kere benim gibi sadece mantığına ve hayatın lineerliğine bakan bir insanın, kariyeri yönünde seçim yapmamamsı saçmalığı nedir. nasıl bir ruh halidir. o zamnki ruh halime l