"bir varmış bir yokmuş" derler hani: aşkın küçük sandalı hayat ırmağının akıntısına kafa tutubalir mi! dayanamayıp parçalandı işte sonunda acıları mutsuzlukları karşılıklı haksızlıkları hatırlamağa bile değmez: ödeşmiş durumdayız kahpe felekle. ve sizler mutlu olun yeter mayakovski (mayakovski'nin intihar mektubunun sonundan alınmıştır.)
Kayıtlar
etiklikler
Durup dururken sinirlendim. ne oldugunu anlatayim simdi size. Benim diyetisyenlik okumus uzaktan bir kuzenim var, kendisi instagra mdiyetisyeni olma yolunda ilerliyor, yani zaten cok yuksek beklentilerimin oldugu bir insan degil. Neyse instagram hikayesinde, parayla tezlerin istatistik analizini yapan bir hesabi paylasip, cok iyi analiz yaptiklarini ödevlerini tezlerini oraya yaptirabileceklerini yazmis. Dusunebiliyor musunuz? bunu yapan bir universite mezunu ! Ve bahsettigi sey de ufak tefek birsey degil bitirme tezi ! Baya baya tezi baskasina yaptirmaktan bahsediyor ve bunun cok ucuz ve iyi is cikartan bir firma oldugunu söyluyor. Zaten dedigim gibi beklentimin cok yuksek oldugu bir insan degildi ama , bu da resmen diger ögrencilerin emegini ezmektir. Senin oldugunu iddia ettigin bir yayini baskasina yaptirmaktir. ve tamamen etik disidir. Universite mezunu olan bir insanin etik degerleri nasil bu kadar yerlerde olabilir anlamak mumkun degil. Simdi o hikayeyi gören bir insan na
aylar sonra hello diyorum, is arasinda bir anda yazasim geldi blog'a, tabi ki temelde yatan sebep procrastination :D neyse simdi gelelim ne ile ilgili yazacagima. gecen gun ruya mi gercek mi oldugunu anlamadigim bir durum yasadim ve bunu dogrulamamin bir yolu yok malesef. Su anda ruya olduguna dair inancim gitgide artmakta, lakin herhangi bir gelisme olmuyor hayatimda.gece uyurken bir itiraf bir se duydum senki ama iste bende uyuyordum gercekten duydummu yoksa ruyamdami gördum emin degilim. Bir de sey sorunu var kimseyi sevemiyor olusum, napicaz ya benimle yeminle artik ailem filan yildi benden. bu hafta kuzenim evlendi, abla keske sen evlenseydin diyor cocuk :D dedim eyvallah da yok yani ne yapayim. birinden hoslanmistim ama kendimi garantiye alip cok da kaptirmadan önce ne dusundugunu ögreneyim dedim, istemiyormus sevmiyormus. bende iyi ki sormusum dedim icimden sormasam söylemeyecek öyle flört edip durucaz mal gibi. allahtan tez canli bir insanimda sonuca gitmeyen seyle
merhaba, burayı okuyormusun bilmiyorum, okudugunu umut ederek sana seslenerek yazıyorum şimdilik. biliyorum yada bilmiyorum merak ediyor musun ne yapıyorum ne ediyorum diye ama ben yine de haber vermek istedim. Ankaradaymışsın, ilk olarak hoş geldin, keşke haber verseydin bende ankaradaydım. neden ankarada olduğum tamamen ayrı bir konu, gelecegimden kimsenin haberi yoktu, senin zaten nerde oldugumdan haberin bile yok da. işte neyse. Ben İsveçe taşınıyorum, artık Ankara ya geri dönemeyeceğim. okulu da bıraktım. Okulu bırakmak zorunda kaldım hatta. keşke yanımda olsaydın, hayatımın en zor en kötü dönemini geçirdim. Özellikle son bir ay gerçekten kötüydü. bir de sen beni terk ettiğinde böyle olmuştum, çalışırken konuşurken yemek yerken bile gözlerim doluyordu aklıma geldikçe hiç ses çıkartmadan ağlıyordum. Bu ay da öyleydi, özellikle son 2 3 haftada, marketten domates alırken bile gözlerim doldu ne saçma dimi. artık psikolojim nasıl bozulduysa düzelmedi haftalarca, pazar da kıy