rakoun in santicas

insanların hepsi mi böyle yoksa bizi buna mı inandırdılar, neden mutlu olmaktan korkuyoruz, yada belki siz korkmuyorsunuz, ama ben korkuyorum. Her mutlu olduğumda sürekli dua ederken buluyorum kendimi, birşey olacak korkusuyla. Bir türlü oh bende çok mutluyum diyemiyorum sesli olarak hep içimden diyorum, hep aksi giden birşeyler de var demeye çalışıyorum insanlara. hep o kadarda özenilesi değil, o kadar da mükemmel değil diyorum, ama aslında evet o kadar mükemmel geliyor bazen herşe y. evet bazen herşey çok yolunda ve çok mutlu hissediyorum. Ama nasıl bir nazar korkusu göz korkusu yada işte herşey iyi giderken bir anda herşeyin yerle bir olması korkusu varsa içimde, aşamıyorum bu durumu. bu aralar hep şükrediyorum, ve teşekkür ediyorum. belki dışımdan değil ama içimden hep bunları tekrarlıyorum kendi kendime. arada bir saçmalama yaşamana bak diyorum ama öyle değil, birşey olacak diye korkuyorum, ha birşey olsa atlatamazmıyım, atlatırım atlatırız herşey yoluna girer ama nedense her yo

Hey yeniden, 5 6 günnlüğüne italyay gittim geldim. böyle kısa gezileri seviyorum çok kısa zamanda çok iş halledebiliyoruz. Bu arada GOISA kodunu öğrenmek isteyen olursa yada takıldığı yer yardım edebilecek seviyede coulex excitation enerji hesaplamayı öğrendim. bunulada kalmadım hesapladıgımız matrix elementlerinden shape coexistence bile çalışabilrim biraz zorlasam ama gerçekten zorlamma lazım :D neyse kıa ve güzel bir okulda Padova ya bağlı Legnaro diye bir bölgede, kendisi şehir oldugunu idda ediyor ama yakından uzaktan alakası yok şehirlikle belki, gelişmemiş bir ilçe olabilir ancak. Neyse INFN e gidebilmek için venediğe gidip ordan padova trenlerine binmek lazım, tren zaten 4 euro civarında insnalar venediğe işe gidip geliyor bile olabilir çünkü iki şehir içi otobüs bileti fiyatı sadece. Okul güzel eski arkadaşları görmek daha da iyi geldi. bana nerde oldugumu ne yaptıgımı ve ne yapmam gerektigini hatırlattı. Burayı okusalarda anlamayacaklarını bile bile Grek Marco ve Phillip

Merhaba, blogumu okumayan insanlar. bugün sonunda yazabildigim için çok mutluyum, çünkü sonunda bugün yarıştıgım program yayınlanıyor, ve şu anda yarışmaya katıldıgım zamanki kadar heyecanlıyım. fragmanı açıp açıp senin orda ne işin var diyorum, gülüp kapatıyorum. Neyse konunun yine sonundan başlamadan önce başını anlatayım. 4 ekimde başvuru yaptım yarışmaya ve bir hafta sonra ilk mülakata çağırdılar. Ben şok tabi what the f diyorum içimden çünkü çağırmaları için başvurmamıştım :D neyse gittim hazır çağırılmışken. heyecan level o zamanın leveline göre en üst seviyede. 3 dk konuştuk formun üzerinden geçtik kısaca. öyle ekstrem birşey sormadılar bence sadece formda yazdıkların dogrumu diye bakıyorlar trolmusun salladınmı, fotograftaki sen misin fln gibi. neyse ben çok heyecanlı olunca yarış motoru kıvamında konuşunca benimki dahada kısa sürdü. ben kendimi fazlasıyla ifade ettigimi düşünürken megersem adam söylediklerimi takip edememiş fln. dedi ikinciye çağırırsak daha sakin ol heyecan