rakoun in santicas

Tohum saç, bitmezse toprak utansın! Hedefe varmayan mızrak utansın! Hey gidi küheylan, koşmana bak sen! Çatlarsan, doğuran kısrak utansın! Eski çınar şimdi noel ağacı; Dallarda iğreti yaprak utansın! Ustada kalırsa bu öksüz yapı, Onu sürdürmeyen çırak utansın! Ölümden ilerde varış dediğin, Geride ne varsa bırak utansın! Ey binbir tanede solmayan tek renk; Bayraklaşamıyorsan bayrak utansın!

bu resmi geçen gün annemle resim kursuna gittigimde yaptım. sadece yarım saatimialmış olmasına rağmen güzel oldu gibi geldi. izmirden bir hatıra olsun diyerek bu resmi bloğumda paylaşayım dedim. daha önce hiç bu açıdan portre çalışmamıştım. yanlış yerlerde yanlış şeylermi yapıyorum ne sorusunu yine aklıma getirdi.

zamanın tıktıkları güder yaratıkları kan sızan pençesinde beynimin yırtıkları hayat dalgıç ki arar denizde batıkları bak şu maymun suyuna ortaya attıkları görünmezi görmeye eremez mantıkları bir nesil özlüyorum doğrultsun yatıkları hakka dönün hakka hakkın yaratıkları NFK

cezminin kulaklarından tutup kafasını duvara sürtmek istiyorum!!!

nedir bu evlenme derdi insanlarda hiç anlayamıyorum. evlenmek istemek neden onuda anlayamıyorum. biriyle neden aynı evde yaşamak istrersinki. neden sınırlarını kaldırırısın. nede özel alanından vazgeçersin. neden uyumak gibi şahane birşeyi rahat ve kendi başına yapmasssın.a ayrı evlerde kalıp, evlenmek çok mantıklı gibi geliyor bana. yani ev insana özgü bişeydir bir kabuktur içine kimseyi lamayacagın senin olan kendini dinledigin.bunu nedne bir insanla paylaşırsın ki. evlenmeyin demiyorum ama aynı evde olmak biraz yorucu ibraz sıkıcı gibi. düşünsenize gece su içmeye kalkarken uynadırmamak için çaba sarf etmeniz gerekecek. ne saçma, neyse ikinci konu evlenmek. insnalar neden evlenmek isterler. birbirlerine yeterince güvenmedikleri içinmi? evet keisnlikle evlenmekde bir güven problemi var. nedir yani evlenmek evlenmedende aile olunmazmı olunur. bir imza yada halka arz mıdır önemli olan. saçmalığın daniskası. tasmadan başka birşey değil bence evlenmek. evlenemdende başka birine bakmıyorsa

inanılmaz ya tanıdığım bir bihter varmışda ben farketmemişim. o bakışlar o herkesi yönlendirmeler. siz buraya biz buraya oturalımlar. off off gerçkebir bihter gördüm dün. hala etkisi içindeyim.

dedi ki kız ne istersen anlatırım yeter ki bana sor her şeyi. tamam dedi o zaman çocuk ben hiç bir şey bilmek istemiyorum. senin geçmişin değil şu anın beni merak içinde bırakan, neden bu kadar soğuksun , neden gözlerin hep uzaklarda, kime tüm bu bakışların? kız hani geçmiş yoktu dedi, kime, neden diye sorarsan nasıl geçmişi bırakabiliriz, sen bir düşün dedi genç kız ve çocuğu o bankta bırakıp baktığı uzaklara doğru yol aldı. kız haklıydı aslında öğrense rahat durur muydu her şeyi kurcalayan beyni. onunda elini tutmuştur onuda sevmiştir diye diye başının etini yemez miydi. en iyisi bilmemek dedi çocuk. Çocuk aklında düşüncelerle kaldı, o parkta hiç ulaşamayacağını düşündüğü kızın ulaşamadığı boşluklarında boğuldu. edebisizdir acı geçer dedi her şey unutulur, tabi unutmak isteyene dedi bir taraftan da, bir insan için ölmeye değer mi dedi biri diğeri nereden çıktı ki şimdi bu ulaşamadığın bir insan için mi öleceksin. bu sefer diğeri bastırdı, eğer biri için ölmeyi düşünüyorsan zaten yaşa