rakoun in santicas

Tebrikler bu sefer sana geliyor, Bunu haber vermezsem içim rahat etmezdi. Bu başarını kutlamak isteyeceğini biliyorum, o yüzden hala yazabiliyorken yazayım dedim. Aslında anında haber verip kutlayacaktım seni ama psikolojim el vermedi. Aslında hala el vermiyor ama senin de hakkını yemek istemiyorum. Neyse gelelim büyük başarına, ilk olarak bunu neden başarı olarak saydığımı söyleyeyim, Daha önce aramızda şu minvalde bir konuşma geçmişti budan bir 7 ay önce filan sanırım ; ......  -Bişi dicem ? Sende hiç bi değişiklik flen farketmediler mi ? ... - Bide sanırım seni mutlu etmek konusunda pek başarılı değilimm :) .... -Daha çok çalışcam sözz -Gözlerin hep işil işil olacak .... -Annen de babanda gözlerinden anlamalı mutluluğunu :( ......... O zaman başaramadığın için üzülmüştün, bir de işte böyle söz filan vermiştin, (Evet bu sözlerinin hepsini tutacagını sanırıyordum o zaman). Bu sefer BAŞARDIN ! tebrik ederim bu sefer anladılar gözlerimden mutluluğumu, o kadar net anladılar

Merhaba, bu haftasonu seninle gitme hayalleri kurdugum tatile yalnız gittim. Bu tatili ilk duydugumda heyecanla sana yazmıştım, haftasonun boş mu ? gelmiş olur musun diye, sende yine belli olmaz demiştin. Bende gelmiş olursan tatile gidelim mi iki günlük gelmemiş olursan ben seni görmeye gelirim zaten demiştim. işte yapılan bir planın daha elinde patlaması, kurulan bir hayalin daha yıkılması ile karşı karşıya kaldım. Aslında önce gitmeyeyim dedim, çünkü seninle gitmeyi çok istemiştim, ilk kamp haberini aldığımda, sonra dedimki bir yerden başlamak lazım. sonuçta sen bana hayal kurma demiştin zaten, ben kendi kendime gelin güvey olmuştum. Bazen kör oluyor işte insan oğlu. neyse dedim yaptıklarının cezasını çek özge git bu tatile ve kurduğun hayallerin beyninde patlamasına izin ver. çünkü ancak o zaman hayal kurmaktan vazgeçeceksin. Peki ne mi oldu ? Gerçekten beynim uyuştu tatilde, sürekli kendi salaklığıma kızdım. Beni sevmeyen bir insanı bu kadar sevmeme kızdım, hala sevdiğime kızdım

Hey evet ben geri döndüm, diyerek enerjik bir giriş ayapmak isterdim ama olmadı malesef. enerjimi gıdım gıdım topladım döndüğümde, havalanı yollar ev odam üstüme üstüme geldi. az hatıramız vardı ama baya önemliymiş benim için o hatıralar, yol boyu bunları düşündüm. Neyse, ben ankarayı değil burda ki anılarımı özlemişim aslında, allahtan arkadaşlarım var da bir nebze toparlıyorlar beni. ama tabi ki bu da yaşanacaktı ve bu da atlatılacak bir şekilde, Bilseydim nedenlerini daha kolay olurdu belki. şimdi buraya dönünce acaba şu da şöylemiydi bu da böylemiydi diye diye kafayı yiyecegim.  ne olur artık bir konuş da ben de rahatalayayım sen de rahatla.