eski elektrikli soba

ilginç bir karşılaşma yaşadım geçen gün ikinci kez.

gerçekten kader olabilecek bir ihtimalle karşılaştık ve bunun ikimizde farkındaydık sanırım. benim orada olmam onun iş saatlerinde orada olması ve koskoca binada aynı katta telefonla konuşuyor olmamız. her karşılaşmamız gibi bu karşılaşmada da bir nefes daralması, of neden karşılaştık havaları ama bir yandan da merakla birlikte, konuşmaya can atma durumları yaşandı. neyse ki bunu yaşayan tek ben değildim çünkü karşılaştığım insanı çok iyi tanıyordum. ne yapsam yada ne desem yadırgamayacak biri, çünkü o da beni çok iyi tanıyor sanırım. neyse oturduk bir kahve içtik bu sefer her şey çok daha kolaydı konuşmak ve geçmişten bahsedebilmek. kaç yıl olduğunu ve o yılları konuştuk bu sefer. ortak tanıdıklarımızın ve birbirimizin arkadaşlarının durumlarını rapor ettik birbirimize. eskileri yad etmedik zaten edemezdik ikimiz içinde acı verici olurdu sanırım. uzun sessizlikler yaşadık eskiden olduğu gibi, yine ben kaçtım o kovaladı bu sessizliklerde. ben bozdum o düzeltti bir çok sessizliği. her zamanki gibi konu tıkandı milyonlarca kez, çünkü her seferinde kaçak oynadık, konuşmamız gerekenleri konuşmadık, ve hiç dürüst davranmadık sanırım yine birbirimize. ben çok alışmışım herşeyi konuşup dürüst ve hızlı davranmaya. Yavaşlatamadım yine bir çok şeyi ve sabredemedim, yine sinirlendim bir ara.

Neden hissettiğimiz gibi davranamadık ki ? belkide inanmak istemedik hissettiklerimize. en azından ben emin olamadım hiç hissettiklerimden.

Konuşurken hep şeyi düşündüm, neden odun kömür sobası yada büyük bir ateş gibi değilde, elektirikli soba gibiydi bu çocuk. Çok ilginç aynı benim gibi yanımdaysan sıcak değilsen buz gibi.